در دنیای كنونی، استفاده از فناوری پیشرفته و بهروز، امری اجتنابناپذیر است؛ بهویژه با حركت كشور به سمت اقتصاد دانشبنیان و مبتنی بر نوآوری. فناوری در ابعاد مختلف زندگی انسان ظهور و بروز یافته است و آثار اجتماعی و اقتصادی فراوانی به همراه دارد. اما، روبهرویی با فناوریهای نوین، در كنار جذابیتهای خاص خود، همیشه با ترس و هراس همراه بوده است. ترسِ از دست دادن موقعیت شغلی، ترس از تغییر در رفتار افراد، ترس از ناتوانی در كار با فناوری و ترس از آثار ناخواسته و ناشناخته فناوری بر زندگی فردی و اجتماعی همیشه همراه با ظهور فناوریهای نوین مطرح شده است. واژه «فناوریهراسی» اولین بار در سال ۱۹۴۷ برای توصیف این هراس ابداع شده است. فناوریهراسی، با ایجاد مقاومت در میان پذیرندگان فناوری، پذیرش و همهگیر شدن فناوری را با تأخیر مواجه میكند.
در ایران نیز از دیرباز تاكنون فناوریهراسی به اشكال مختلف و با ظهور فناوریهای مختلف خود را نشان داده است. از ورود خودروها و جایگزینی آنها با درشكهها گرفته تا دستگاه پخش ویدئو، تلفن همراه، فناوریهای اطلاعات و ارتباطات، فناوریهای زیستی و كسبوكارهای توسعهیافته برمبنای فناوریهای موبایل. بنابراین، آشنایی با این مفهوم و راهكارهای مواجهه با آن، برای گام برداشتن در مسیر توسعه فناوری و حركت به سمت اقتصاد دانشبنیان ضروری به نظر میرسد. این مقاله با روش مطالعات كتابخانهای تدوین شده است و در آن پس از مرور تاریخچه، تعاریف و دلایل فناوریهراسی، نمونههای آن در ایران بیان میشود و در پایان راهكارهایی برای مقابله با فناوریهراسی ارائه میشود.
….
این مقاله در صفحات ۷۶ تا ۸۲، فصلنامه علمی ـ ترویجی رشد فناوری شماره ۵۵، تابستان ۱۳۹۷ منتشر شده است. متن کامل مقاله را از اینجا دانلود کنید.