تحلیلگران مؤسسه مکینزی در یادداشتی در ۱۳ آوریل ۲۰۲۰، جدیدترین دیدگاههای مربوط به همهگیری کووید ۱۹ را ارائه کردهاند. آغازگر این تحلیلها، پیمایشی از همهگیرشناسی کنونی و پنج نیروی کلیدی است که رهبران باید مدنظر داشته باشند: کارایی افزایش مراقبتهای ویژه، گسترش تستها و سایر رویکردهای سنتی، توسعه تست آنتیبادی، ماهیت ناشناخته مصونیت و موج نوآوری که میتواند درمان و واکسن را تولید کند.
به نظر میرسد برخی کشورها در قله سرایت بیماری هستند و در حال افزایش ظرفیت فوری نظام سلامت خود هستند. در سایر بخشهای جهان، تعداد مبتلایان به سرعت در حال افزایش است. کشورهایی مانند روسیه و ترکیه، به تازگی شاهد شتاب رشد هستند. هند نیز از ابتدای آوریل افزایش شایان توجهی در تعداد مبتلایان تجربه کرده است و راهبرد واکنش خود را تغییر داده است، ازجمله گسترش تعطیلی (قرنطینه) در سطح کشور.
ابزارها و رویکردهای سلامت عمومی بهکاررفته با توجه به شرایط بسیاری متفاوت است (شکل). با توجه به فازهای همهگیری و بافتار محلی، باید کم و بیش بر اقداماتی مانند فاصلهگذاری فیزیکی، محدودیت سفر، استفاده کارآمد از تجهیزات حفاظت فردی، تست و ردیابی و افزایش ظرفیت مراقبتهای بهداشتی تأکید شود. استفاده محلی از این اقدامات به شدت متفاوت است ـ برای مثال، ممکن است فاصلهگذاری فیزیکی در نواحی شهری متراکم ناممکن باشد و ممکن است استفاده از برنامههای کاربردی و ابزارهای دیجیتال برای ردیابی تماسها، مانند آنچه در چین به کار رفته است، در سایر بخشهای جهان، پذیرفتنی نباشد. چالش بعدی، وابستگی بین این اقدامات است: برای مثال، به موقع و سختگیرانه بودن اقدامات فاصلهگذاری فیزیکی تأثیری شایان توجه بر نحوه استفاده از سایر ابزارها دارد.
متن اصلی مقاله را از اینجا و ترجمه آن را از اینجا دانلود کنید.